Για να εξασφαλιστεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, ο Υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει δύο τρόπους δράσης: αφενός αντιμετωπίζει το δικαίωμα των επιμέρους αιτήματα που λαμβάνει, και από την άλλη, οδηγεί σε δράσεις για την προώθηση της ισότηταςΗ"προστασία των δικαιωμάτων"αντιστοιχεί στη νομική επεξεργασία των καταγγελιών που υποβάλλονται στο ίδρυμα. Όταν μιλάτε με το Συνήγορο του πολίτη, είτε γραπτώς, είτε τηλεφωνικώς, δικηγόροι μελετούν το αίτημά σας. Το πρώτο βήμα είναι να βεβαιωθείτε ότι η κατάσταση εμπίπτει πολλές από τις δεξιότητες των Υπερασπιστών των δικαιωμάτων. Το αρχείο είναι στη συνέχεια πέρασε στους δικηγόρους. Εάν η κατάστασή σας μπορεί να μην υποστηρίζεται από τον Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εμείς θα σας ενημερώσουμε το λαό που οργανώσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν.
Δηλαδή: αν έχετε ξεκινήσει νομική δράση, την ανάληψη των απαιτήσεων σας από τον Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μεταβάλλει τη στιγμή που η δικαιοσύνη έχει θέσει.
Ο Υπερασπιστής των δικαιωμάτων έχει σημαντικές εξουσίες του για να διερευνήσει τις αιτήσεις που απευθύνονται σε αυτούς. Για να εξασφαλίζεται η αμεροληψία των αποφάσεων του Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η διαδικασία της έρευνας που πραγματοποιείται πάντα με την αντιμετώπιση των απόψεων του"ενάγων"(το άτομο που κάνει αίτηση στον Συνήγορο του πολίτη) και ο εναγόμενος (το πρόσωπο που αναφέρεται στην καταγγελία).
Το συναντά και αυτό που ονομάζεται"η αρχή της αντίφασης."Ο Υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ξεκινά με τη συλλογή όλων των πληροφοριών που θα του επιτρέψει να έχουν μια πλήρη γνώση της κατάστασης.
Για να το κάνετε αυτό, μπορεί να ζητήσει για απλές εξηγήσεις με - στο εναγόμενο, αλλά μπορεί, επίσης, υπό τον έλεγχο του δικαστή, για να χρησιμοποιήσω μια πιο δέσμευση: να καλέσει ο εναγόμενος προς ακρόαση ή η συμπεριφορά ενός"ελέγχου"εντός της εγκαταστάσεις της εταιρείας, στις δημόσιες συγκοινωνίες και Στις δύο περιπτώσεις, μια έκθεση που εκπονήθηκε από τους δικηγόρους του Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτοί που καλούνται να ανταποκριθούν στα αιτήματα του Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικότερα, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα δεν μπορεί να αρνηθεί να ανακοινώσει πληροφορίες για τον Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν αρνηθούν, ο Συνήγορος του πολίτη μπορεί να στείλει ειδοποίηση της προεπιλογής και, στη συνέχεια, να αδράξει την δικαστή, ή να επικαλεστεί το αδίκημα της παρεμπόδισης που προβλέπονται από το νόμο. Οι ερευνητές από το Συνήγορο του πολίτη υπόκεινται σε αυστηρή τήρηση του επαγγελματικού απορρήτου. Να η απόδειξη της μεροληπτική συμπεριφορά, ο Αμυνόμενος μπορεί να εφαρμόσει μια διαδικασία δοκιμών σε καταστάσεις που μπορεί να θεωρηθεί ως ένας τρόπος απόδειξης. Η δοκιμή για να συγκρίνετε τη στάση του ατόμου"δοκιμαστεί"εναντίον υποψηφίου αναφοράς, αφενός, και έναν υποψήφιο που θα μπορούσε να υφίστανται διακρίσεις, από την άλλη πλευρά. Αυτοί οι δύο άνθρωποι διαφέρουν μόνο από ένα από τα πολλά κριτήρια διάκρισης απαγορεύεται από το νόμο (ηλικία, την καταγωγή, το φύλο, την αναπηρία).
Το"τεστ κατάσταση"μπορεί να είναι, για παράδειγμα, να υποβάλουν δύο ψευδείς αιτήσεις για την ίδια θέση εργασίας, το ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ σημείωμα αποστέλλονται στον υπεύθυνο προσλήψεων με το ίδιο προφίλ, με εξαίρεση το κριτήριο που εξετάζεται (ηλικία, καταγωγή).
Για να είναι έγκυρη, πρέπει να υπάρχουν αξιόπιστοι μάρτυρες είναι παρόντες καθ όλη τη διάρκεια της δοκιμής, και ότι δεν περιέχει οποιαδήποτε πρόκληση. Μια διευθέτηση σημαίνει ότι η κατάσταση έχει επιλυθεί, χωρίς να περάσει από το σύστημα δικαιοσύνης. Αυτή η οδός είναι προτιμότερη όταν οι ισχυρισμοί δείχνουν ένα διαδικαστικό λάθος, μια παρεξήγηση, μια αποτυχία της διοίκησης. Σε αυτή την περίπτωση, ο Υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι που εμπλέκονται στη διευκόλυνση του διαλόγου μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων. Προσφέρει μια προσαρμοσμένη λύση για να αποφευχθεί η δράση η δικαιοσύνη. Σχεδόν το δικαστηρίου οικισμούς που προτείνει ο Υπερασπιστής των δικαιωμάτων πετύχει.
Μπορούν να λάβουν διάφορες μορφές: Από την απλή ανταλλαγή επιστολών ή - μπορεί μερικές φορές να ασχοληθεί με την κατάσταση των γρήγορη και απλό τρόπο.
Αυτό είναι πιο συχνά οι εκπρόσωποι του Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η διαμεσολάβηση αποσκοπεί στην επίλυση των συγκρούσεων με την αποκατάσταση του διαλόγου και της κατανόησης μεταξύ των μερών. Η διαμεσολάβηση διέπεται από το νόμο, διασφαλίζοντας ειδικότερα ο ενάγων και ο εναγόμενος της εμπιστευτικότητας των ανταλλαγών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις που είναι πολύ διάφορα: αλλαγή συμπεριφοράς, συναλλαγή (αποζημίωση και ή πρόστιμο), Αν, μετά από έρευνα, ο Υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρεί ότι υπήρξε διάκριση σε εθελοντική βάσει του ποινικού Κώδικα, μπορεί να προτείνει ένα συμβιβασμό, που μπορεί να περιλαμβάνουν ένα πρόστιμο, αποζημίωση στο θύμα, ή μια δημοσίευση (στην τοπική επαγγελματίες, στον τύπο, στην επίσημη Εφημερίδα.). Η συμφωνία πρέπει να καταχωρίζονται από την Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Αν ο ενδιαφερόμενος αρνηθεί τη συναλλαγή, ο Συνήγορος του πολίτη μπορεί να προκαλέσει την ποινική δίωξη στο δικαστήριο ενάντια σε αυτό το άτομο, στην περίπτωση αυτή, μια άμεση αναφορά. Αν φιλικού διακανονισμού δεν είναι δυνατό, ο Συνήγορος του πολίτη μπορεί να κάνει μια σύσταση, το έγγραφο με το οποίο θα ζητήσει επισήμως και εγγράφως ότι το πρόβλημα έχει επιλυθεί και ή ένα μέτρο που πρέπει να ληφθούν εντός περιόδου που καθορίζεται. Οι συστάσεις αποτελούν ο τρόπος παρέμβασης που είναι πιο συχνά χρησιμοποιείται από τον Υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όταν έρχονται για να επιλύσετε μια συγκεκριμένη κατάσταση, το ένα μιλάει για"ατομική σύσταση".
Άλλες συστάσεις"σε γενικές γραμμές", να ασχοληθεί με την ευρύτερη καταστάσεις, αγγίζοντας μια συσκευή, μια κατηγορία ανθρώπων, το κράτος δικαίου και να επιτρέψει σε σας για να βάλει ένα τέλος σε πρακτικές που για πολλά ανθρώπους. Αν δεν έχει άμεση επιβολή κυρώσεων, ο Υπερασπιστής των δικαιωμάτων έχει μια πραγματική, οι συστάσεις που αποφασίζει για το εν λόγω πρόσωπο οφείλει να δώσει έναν απολογισμό της συνέχειας που δίδεται στις συστάσεις του. Απουσία ανταπόκρισης ή σε περίπτωση ανεπάρκειας των απάντησή του, ο Συνήγορος του πολίτη μπορεί να ασκήσει δύναμη της διαταγής, δηλαδή, απαιτεί να εφαρμόσει το περιεχόμενο της σύστασης, σε μια νέα προθεσμία που καθορίζει. Αν όχι αποτέλεσμα δίνεται η εντολή, ο Υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να αποφασίσει να κάνει δημόσια μια ειδική έκθεση, όπου το όνομα του εν λόγω πρόσωπο αποκαλύπτεται. Ο Υπερασπιστής των δικαιωμάτων μπορεί να ζητήσει από την αρχή που έχει την αρμοδιότητα των πειθαρχικών κυρώσεων που πρέπει να ληφθούν κατά τον επαγγελματία που έχει διαπράξει αδίκημα.
Είναι η πιο συνηθισμένη διαδρομή για τη θεραπεία των περιπτώσεων που σχετίζονται με την τήρηση της δεοντολογίας από τους επαγγελματίες της ασφάλειας, ή για τα ελεύθερα επαγγέλματα.
Στην περίπτωση των διακρίσεων από φυσικό πρόσωπο (ατομική) ή νομικό πρόσωπο, η δραστηριότητα των οποίων υπόκειται σε εξουσιοδότηση ή διοικητικής έγκρισης, ο Συνήγορος του πολίτη μπορεί να ζητήσει από την αρχή να λάβει διοικητικές κυρώσεις. Ο Συνήγορος του πολίτη μπορεί να παρέμβει πριν από όλες τις δικαιοδοσίες (δικαστήριο, εφετείο.), το εθνικό και το ευρωπαϊκό, για να παρουσιάσει την ανάλυσή της για το ρεκόρ. Σε όλες τις περιπτώσεις, ο Υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενεργεί ανεξάρτητα, δεν αντιπροσωπεύει κανένα από τα μέρη. Αυτό δεν αποκλείει ο καταγγέλλων, εφόσον το κρίνει χρήσιμο, ανατρέξτε στα δικαστήρια. Εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις που ρυθμίζονται από το νόμο, η εφαρμογή Της περιορίζεται στα γεγονότα των διακρίσεων τιμωρούνται από τα άρθρα - (διακρίσεων είναι εγκληματικά κυρώσεις) και - (διακρίσεων που διαπράττονται από έναν πράκτορα της δημόσια αρχή) του ποινικού κώδικα και των άρθρων. (διακρίσεις λόγω της άσκησης των συνδικαλιστικών δραστηριοτήτων) του εργατικού Κώδικα. Επιπλέον, υπάρχουν συστάσεις του κανονισμού του νόμου και συστάσεις για τη διευθέτηση των ιδίων κεφαλαίων. Για να μάθετε περισσότερα, δείτε τι λέει ο νόμος.
