Η προσωπική πτώχευση είναι μια διαδικασία που υπάρχει σε αρκετές χώρες, σε επίπεδα που είναι περισσότερο ή λιγότερο αναπτυγμένεςΣε μια στιγμή της ζωής του, κάθε άτομο μπορεί να είναι για διάφορους λόγους (πτώχευση, των επιχειρήσεων, συντριβή, διαζύγιο, ασθένεια, απάτης, μεγάλα) βρείτε όχι μόνο αδυνατεί να αποπληρώσει τα χρέη της, αλλά και χωρίς καμία ελπίδα να είναι σε θέση να ανταπεξέλθει οικονομικά και να βρείτε μια κατάσταση ανεκτή. Για αυτούς τους ανθρώπους, ορισμένες χώρες έχουν θέσει σε εφαρμογή διαδικασίες για την κοινωνική λεγόμενη προσωπική πτώχευση ή κοινωνικής αποκατάστασης, πάντα με την οικονομική επιτροπεία. Αυτό το σύστημα βρίσκεται σε οικονομικά ανεπτυγμένες κοινωνίες, όπου η πίστωση είναι εύκολο και όπου η οικονομική πρωτοβουλία προωθείται. Στο πλαίσιο των συλλογικών διαδικασιών, είναι μια διάταξη που ισχύει για όλα τα στελέχη της εταιρείας και που μπορεί να προκύψει μετά τη δικαστική εκκαθάριση της εταιρείας, όταν διαπράττουν τις πράξεις που συνιστούν φάουλ διαχείρισης (υπεξαίρεση των περιουσιακών στοιχείων, την πληρωμή, παρά την παύση πληρωμών, καταχρηστική συνέχιση της λειτουργίας σε έλλειμμα, η λογιστική θεωρητικό, κ. Υπάρχει επίσης μια διαδικασία κήρυξης σε πτώχευση για τα άτομα ειδικά για τους κατοίκους της περιοχής Αλσατίας- στο πλαίσιο του γερμανικού δικαίου δέκα φεβρουαρίου, και εξακολουθεί να ισχύει κατά την εφαρμογή του τοπικού νόμου της Αλσατίας και της Μοζέλ. Αυτό το ορόσημο το καθεστώς συνυπάρχει με την προσωπική αποκατάστασης. Η διαδικασία αυτή ενεργοποιείται στο πλαίσιο της διαδικασίας της υπερχρέωσης. Αυτό επιτρέπει σε ένα πρόσωπο που δεν είναι έμπορος ή βιοτέχνης, ή να ασκούν ελεύθερο επάγγελμα ως μισθωτός ή αυτοαπασχολούμενος επιχειρηματίας για να αποκτήσετε την επιτροπή της υπερχρέωσης για τη διαγραφή των οφειλών του, λόγω ή που απορρέουν λόγω. Η επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη ότι η κατάσταση του είναι ανεπανόρθωτη, εισέρχεται στο δικαστήριο της διόγκωσης του χρέους (πρωτοδικείου) από το τμήμα). Υπάρχουν δύο τύποι διαδικασιών προσωπικής αποκατάστασης: η πιο συχνή είναι εκείνη όπου ο οφειλέτης δεν έχει καμία κληρονομιά, καθώς και η διαδικασία που λαμβάνει χώρα χωρίς τη διάλυσή της από το δικαστήριο και εφόσον ο οφειλέτης κατέχει στην οποία περίπτωση είναι μια διαδικασία με τη δικαστική εκκαθάριση που απαιτεί τη συγκατάθεση του πριν από τον οφειλέτη. Αν το προϊόν της πώλησης είναι ανεπαρκή για να πληρώσει τους πιστωτές, ο δικαστής κάνει τη λήξη της διαδικασίας για την ανεπάρκεια των στοιχείων του ενεργητικού, η οποία συνεπάγεται και τη διαγραφή των χρεών εκτός από αυτές για τις οποίες η τιμή που έχει δοθεί από τον εγγυητή ή -οφειλέτη. Πιστωτές δεν μπορεί να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια για την είσπραξη πρόσθετων. Το δικαστήριο μπορεί επίσης να διατάξει μέτρα κοινωνικής παρακολούθησης. Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε μια εγγραφή, για πέντε χρόνια, το εθνικό αρχείο των περιστατικών της επιστροφής των δανείων προς ιδιώτες. Αφού προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές της, ένα άτομο μπορεί να πάρει την ανάπλαση των δανείων τους, και ακόμη και την ανακούφιση από τα χρέη του. Η διαδικασία αυτή είναι ανοικτή σε εκείνους που δεν είναι πλέον σε θέση να αντιμετωπίσει με όλους τους μη επαγγελματίες οφειλές (χρέη, τις πιστώσεις, ενοίκια, χρέη, φόροι.). Μια εγγραφή θα πρέπει να κατατεθεί με την επιτροπή της υπερχρέωσης είναι αρμόδια να το τμήμα της κατοικίας τους. Σε περίπτωση άρνησης λαμβάνεται υπόψη, έφεση μπορεί να κατατεθεί στο πρωτοδικείο. Μετά την εισαγωγή του παραδεκτού της ρεκόρ, η επιτροπή ορίζει ότι: Ο οφειλέτης μπορεί να ζητήσει από το πτωχευτικό δηλώνοντας τον εαυτό του σε πτώχευση δικαιοσύνης (. Όταν υπάρχει οποιαδήποτε δυνατότητα φιλικής διευθέτησης των οφειλών, σύμφωνα με την τέχνη. αποκλείεται, ο δικαστής υποχρεούται να δηλώσει την πτώχευση (άρθ. (δύο) Η πτώχευση είναι έντονη από το δικαστή της πτώχευσης δικαιοδοσία. Στο, τα περιφερειακά δικαστήρια είναι αρμόδια Την πτώχευση, ώστε να είναι στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο γραφείο της πτώχευσης που θα διαχειρίζεται συνήθως το δεύτερο. Ένα ειδικό διοίκηση μπορεί επίσης να διοριστεί από τους πιστωτές. Των προβλεπόμενων από το νόμο δημοσιεύσεις σε σχέση με την πτώχευση εισάγονται στην ελβετική φεκ εμπορίου και στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας και του Καντονιού. Ανάλογα με το αν το άτομο έχει ή όχι η ποιότητα του εμπόρου, διαφορετικούς νόμους που ισχύουν. Όλα έχουν το αποτέλεσμα, κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, να αναστείλει τις δυνατότητες να κατασχεθούν από τους πιστωτές. Οποιοδήποτε πρόσωπο που δεν έχει την ιδιότητα του εμπόρου μπορεί, αν δεν είναι σε μια κατάσταση, κατά τρόπο βιώσιμο, να πληρώσει τα χρέη του, και αν δεν έχει σαφώς οργανωμένου την αφερεγγυότητα, να σας παρουσιάσω ενώπιον του δικαστή μια κίνηση για να αποκτήσετε μια συλλογική διευθέτηση του χρέους. Αν αυτό το άτομο είχε στο παρελθόν την ποιότητα του εμπόρου, μπορεί να υποβάλει το αίτημα αυτό, τουλάχιστον, έξι μήνες μετά την παύση της εμπορίας ή, αν έχει κηρυχθεί σε πτώχευση, μετά το κλείσιμο της πτώχευσης. Η διαδικασία που προβλέπεται από τον τίτλο του πέμπτου τμήματος του δικαστικού κώδικα.
Ο οφειλέτης προτείνει στους πιστωτές της να εισέλθουν σε ένα σχέδιο του φιλικού διακανονισμού με τον τρόπο του μια συλλογική διευθέτηση του χρέους, υπό τον έλεγχο του δικαστή.
Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία ως προς το τι σχέδιο του οικισμού, το ο δικαστής μπορεί να επιβάλει ένα σχέδιο του οικισμού.
Το σχέδιο διευθέτησης που έχει στόχο την αποκατάσταση του οφειλέτη οικονομική κατάσταση, ενεργοποιήστε τον, και ειδικότερα, στο μέτρο του δυνατού, να πληρώσει τα χρέη της και να εξασφαλίσει ταυτόχρονα και την οικογένειά του, που θα είναι σε θέση να οδηγήσει μια ζωή σύμφωνα με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Δεν είναι δυνατόν να κηρύξει πτώχευση μέσα από ένα διαχειριστή, δηλαδή, ένα πρόσωπο (νομικό ή φυσικό) κάτοχος της άδειας του Γραφείου του εφόρου της χρεοκοπίας. Ο διαχειριστής είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση της πτωχευτικής διαδικασίας.
Όταν η πτώχευση κηρύσσεται η πτώχευση θα πρέπει να κάνεις μια λίστα με τα περιουσιακά του στοιχεία και το αρχείο με το δέκτη.
Αυτή η κληρονομιά, στη συνέχεια, επαληθεύεται και η λίστα τροποποιηθεί αν κρίνεται απαραίτητο από το διαχειριστή. Ωστόσο, ορισμένα εμπορεύματα δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κατάσχεσης. Σύμφωνα με το άρθρο του την πτώχευση και αφερεγγυότητα πράξη, τα εν λόγω εμπορεύματα: άρθρο του κώδικα πολιτικής δικονομίας, του Κεμπέκ καθορίζει ότι το ακίνητο τα ακόλουθα εξαιρούνται: Οντάριο έχει επίσης ειδικούς κανόνες σχετικά με την κρατική ιδιοκτησία είναι άπιαστο. Κεφάλαιο δεύτερο του Νόμου για την αναγκαστική εκτέλεση, στην πραγματικότητα, η απαρίθμηση: Ο διαχειριστής, στη συνέχεια, πραγματοποιεί την πώληση του ακινήτου στον πλειστηριασμό (δημοπρασία) και πληρώνει τους πιστωτές με τη σειρά που καθορίζεται από τη νομοθεσία για την πτώχευση και αφερεγγυότητα πράξη. Στο τέλος της διαδικασίας, η πτώχευση απελευθερώνεται. Είναι μια νέα αρχή Ωστόσο, ορισμένα χρέη δεν διαγράφονται, συμπεριλαμβανομένων: τα χρέη του ποινικού χαρακτήρα, τα χρέη για την διατροφή, τα χρέη ή τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την απάτη, και τα χρέη ή τις υποχρεώσεις τους σχετικά με την ιδιοκτησία που αποκτάται βάσει ψευδών δηλώσεων σε πτώχευση καταγράφεται στο αρχείο πίστωσης του ένα άτομο και να βλάψει την πιστοληπτική ικανότητα η συγκεκριμένη παρεμπόδιση του από την αγορά ένα δάνειο με επιτόκιο ενδιαφέρον ή ακόμη και να αγοράσει ένα δάνειο απλά. Ο νόμος από την η ιανουαρίου, με τροποποιήσεις που αφορούν τα έξοδα της διαδικασίας (αυγούστου) έχει ως στόχο να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από υπερβολικό χρέος να ξαναρχίσουν τη ζωή τους. Μετά από μια περίοδο καλής συμπεριφοράς για τουλάχιστον έξι χρόνια, ο οφειλέτης απαλλάσσεται από την υποχρέωση να εξοφλήσει το υπόλοιπο χρέος. Αυτή η διαδικασία μπορεί να κινηθεί από τους καταναλωτές και ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, εφόσον έχουν λιγότερο από είκοσι πιστωτές, και κάθε υποχρέωση που απορρέει από τις συμβάσεις για το έργο. Αν είναι δυνατόν, η διαδικασία προσπαθεί να βρει μια φιλική συμφωνία με τους πιστωτές για να πληρώσει μακριά το υψηλότερο δυνατό ποσό (δέσμευση όλων των περιουσιακών στοιχείων και εισοδήματος για έξι χρόνια) προτού χορηγηθεί μια διαγραφή του χρέους Μετά την περίοδο αυτή, ο οφειλέτης μπορεί να ζητήσει την απελευθέρωση από το υπόλοιπο των υποχρεώσεών της, αλλά οι πιστωτές μπορούν να ζητήσουν την απελευθέρωση της απελευθέρωσης της υποχρεώσεις, για λόγους: καταδίκη για το αδίκημα της αφερεγγυότητας, ψευδείς δηλώσεις στον οφειλέτη σχετικά με την πιστοληπτική ικανότητα για να λάβουν πίστωση, χάσιμο εσόδων από το οφειλέτη, παραβίαση υποχρεώσεις γνωστοποίησης, ή πτώχευσης ή αφερεγγυότητας του ιδιωτικού, που διεξήχθησαν τα τελευταία δέκα χρόνια.
Αν οι πιστωτές δεν καταθέσει αίτηση για να την απορρίψει, ή αν οι ισχυρισμοί είναι αδικαιολόγητη, το δικαστήριο αποφασίζει για τη διαγραφή των χρεών του οφειλέτη και η απελευθέρωση της αποπληρωμής υποχρεώσεων.
Ως εκ τούτου, το χρέος εξακολουθεί να εγκατασταθούν, αλλά ο οφειλέτης έχει καμία υποχρέωση πληρωμής. Όλες οι διαθήκες από εγγύηση τρίτου, διατηρούν την ισχύ τους.
